Van het luxe Mokuti naar basic Waterberg Wildernis Lodge

Vanmorgen vroeg vertrokken richting opvangcentrum voor Cheeta’s. 

Jonge cheeta’s worden hier opgevangen en indien mogelijk weer uitgezet. Er zijn ook enkele oudere cheeta’s die niet meer terug kunnen. 

Ook is er een programma dat honden gelijk met geiten opgroeien, zodat ze die als hun groep zien en ook beschermen. De boeren hoeven dan niet meer bang te zijn voor cheeta’s die hun vee belagen. Die zijn bang voor de honden. 

Om twee uur werden de cheeta’s gevoerd. Prachtig gezicht! Het vlees (paarden of ezel) werd in een ronde bak in de kooi gezet. Ze vlogen er op af. Behalve één cheeta. Deze zat apart tijdens het voeren, hij was zes jaar bij een familie geweest, totdat de Namibische regering verbood cheeta’s als huisdier te houden. Omdat hij daar niet hoefde te concurreren, liep hij op zijn gemak naar de bak met vlees. 

Daarna op naar de Waterberg Lodge. Een laatste verrassing! Een tent! Prachtige omgeving, grote luxe tent, met wel een stenen achterkant voor de badkamer. 

Warm (heet) water door een houtkachel buiten opgewarmd. 

Heerlijk gegeten in het open restaurant (kudu goulash). Met als toetje een paar stekelvarkens met jong!

Nu diep onder de dekens, want koud!

Morgen helaas naar het vliegveld voor de terugreis!